Biografie

Bart werd geboren op 19 juni 1980 in Duffel als de jongste van zes kinderen. Hij groeide op in Sint-Katelijne-Waver en ging daar ook naar de lagere en de middelbare school. In 1998 ging hij op kot in Leuven. Daar werd hij bio-ingenieur in de cel- en gentechnologie en haalde hij ook een aggregaatsdiploma. Daarna verhuisde hij naar Antwerpen en gaf hij enkele jaren les in een middelbare school.

In 2005 ging hij opnieuw zelf studeren aan het Herman Teirlinck Instituut. Hij volgde daar de opleiding Woordkunst. Na het eerste jaar had hij een herexamen Spraak, maar op de dag van dat herexamen belde hij af en stopte daardoor ook met de opleiding. Diezelfde dag schreef hij zich in voor de Culture Comedy Award, een Nederlandse comedy-wedstrijd.

Op 1 oktober 2006 speelde hij zijn eerste comedy-optreden in comedycafé The Joker in Antwerpen. Het was de eerste voorronde van die Culture Comedy Award. Anderhalve maand later stond hij in Arnhem in de finale en won hij daar de juryprijs. Nog geen jaar later won hij in de AB in Brussel de Humo’s Comedy Cup met in de jury Guy Mortier, Urbanus en Tom Lenaerts.

Vanaf dan ging het snel en maakte hij in vijf jaar tijd vier avondvullende voorstellingen.

Haat en liefde in de tragedies van Sophocles
Een muzikale spreekbeurt over de thesis van zijn vader (met dezelfde titel). Samen met vier muzikanten (Bert Verbeeck, Hans Van Gaver, Maxime Cowez, Pieter Verboven) speelde hij deze voorstelling zes keer in maart 2009.

Ik tel tot tien!
Met dezelfde vier muzikanten maakte hij later dat jaar een nieuwe voorstelling, waarbij een deel van de liedjes en een paar verhalen uit Sophocles werden gerecycleerd. Het werd uiteindelijk een ode aan het hier en nu. Van oktober 2009 tot mei 2011 speelden ze deze voorstelling 26 keer.

Waar is Barry?
Dit was de eerste echte solo-voorstelling van Bart. Met als enige decor een zwarte vleugelpiano. Populaire liedjes uit deze show waren ‘Handen op elkaar voor de piloot’, ‘Het interesseert me niet’ en ‘Sokkie, sokkie, sokkie’. Bovenal was deze voorstelling een ode aan de oppervlakkigheid. Van januari 2012 tot januari 2013 speelde Bart ze 77 keer.

Wanneer gaan we nog eens bowlen?
In deze show zong Bart maar één liedje en dan nog wel helemaal op het einde van de show (‘Ryan Gosling’). Halverwege zat hij wel 20 minuten op de rand van het podium om te vertellen over zijn moeder. Het decor bestond uit vier bowlingbanen. Voor Bart was deze voorstelling een ode aan de zinloosheid van het bestaan. Van november 2013 tot december 2014 speelde Bart ze 124 keer.

Ondertussen was Bart (eerder toevallig) ook in de tv-wereld gesukkeld. In 2007 begon hij te werken voor productiehuis Toreador, waar hij meewerkte aan Hagger Trippy en M!LF. Later werd Toreador omgevormd tot Shelter, waar Bart meeschreef aan Benidorm Bastards en Wat Als?. In 2012 besloot hij om zich volledig toe te leggen op z’n comedy-carrière. Dat lukte goed, tot Tom Lenaerts hem in 2013 vroeg om De Pappenheimers te presenteren. Na lang nadenken kon hij maar geen reden vinden om dat niet te doen en dus in 2014 zei Bart voor de eerste keer op tv: “Goeienavond dames en heren, welkom bij De Pappenheimers.” Later dat jaar richtte Tom Lenaerts het nieuwe productiehuis Panenka op en vroeg hij Bart om mee te doen. Bart zei ja en maakte daar ondertussen al Kalmte Kan U Redden, Switch en Taboe.

Los van zijn tv-werk achter de schermen, was Bart ook te zien in andere tv-programma’s, zoals: Mag ik u kussen?, De Slimste Mens Ter Wereld, Een Laatste Groet, De Klas van Frieda, De Laatste Show, Scheire en de Schepping, Comedy Casino, Control Pedro, Beste kijkers, De Kruitfabriek , Iedereen beroemd, De Premiejagers Deluxe, De Allesweter, Reyers Laat, De Pappenheimers, De Kazakkendraaiers, Vrede op aarde, Is er een dokter in de zaal?, Kan iedereen nog volgen?, Weet ik veel, Het beste moet nog komen, Café Corsari, Het Jaaroverzicht Live, Café de mol, De Ideale Wereld, Winteruur, Kalmte Kan U Redden, Zone Stad, Twee tot de Zesde Macht, O La La La, De Tabel van Mendelejev, Normale Mensen en De Nacht van de Vlaamse Televisiesterren.

En nu, na vijf jaar zonder live comedy, staat Bart terug op het podium, met zijn vijfde avondvullende voorstelling met de toepasselijke titel We moeten nog eens afspreken.